„Кажи ми Ниротакис, кажи ми, те молам, кажи ми, ме ебаваш мене или…” и нешто тогаш ме стегна во градите, и почнав да плачам, и плачев како беспомошно дете крај својата болна и изнемоштена Мајка.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Кога продре длабоко во мене чувствував дека ја допира секоја жилка на моето битие и дека во тие мигови, понесена од некој ѓаволски синдром на внатрешно расцепување, на некое болно раскинување и растурање (“Ќе те растурам, ќе те растурам, ќе те растурам,” викаше Ниротакис Алимакопулос, цепејќи ме одвнатре) лудо се подавав и, гледајќи си ја фрлената униформа на подот, го прашував, или сакав да го прашам:
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)