Ги претставува „оркестралната“ - музика старомодните хиерархиски структури. е толку дигитална, толку Оркестралната музика претставува сѐ скроена, ритмична, и што не сакам од Ренесансата... зависна од улогите на Ако си композитор кој пишува таква музичарите. музика, можат да поминат неколку години пред да слушнеш како звучат твоите дела.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тој ја деконструира самата хиерархиска структура предлагајќи една алтернатива која што е сосема нова и нехиерархиска.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тоа само би ја заменило старата хиерархиска дихотомија со една нова, а нееднаквоста би опстанала.14 Неговата визија е таква што не прифаќа нееднаквости.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сепак, да ги споредуваме со цел да ги сместиме во хиерархиска структура, не би имало никаква смисла.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Подвлекувањето не на она типичното, централното и есецијалното туку на атипичното, маргиналното и акциденталното, со време може од нив да направи да станат типични, централни и есенцијални.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)