Процесот на создавањето на системот на писмо не треба да се претставува како резултат на колективно творештво, т.е. на начин, како некое лице во определен временски период создава определено количество на знаци, кон кои некое друго лице додава наредно количество на знаци итн., сѐ додека не настане графички систем, достатен за изразување на фонетските единици на конкретниот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Од самиот момент на своето создавање писмото претставува целосен систем со доволно количество на графички симболи, кои се неопходни за изразување на основните фонетски антиномии, карактеристични за конкретниот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)