црвен (прид.) - во (предл.)

Тој е полн и црвен во лицето, страда од притисок но не може да се откаже од чашето, - се подистави малку со главата наназад, зашто е далноглед и не му помагаат многу ни очилата, а и книгата ја истава со левата рака и ја гледа некако искосо.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Полето црвено во образите го гризе последното парче од сончевата лубеница.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Беше со среден раст, но жилав, секогаш спечен, црвен во лицето. А сега лицето му беше згоено и бело.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Со ПОТВРДАТА и црвената во рака, ја посети истиот ден и сè ѝ раскажа.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Шо е ова???!!!“ викаше газда Таки држејќи писмо со ракопис на Петар во раката отровно лут и црвен во лицето.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Томеица стоеше нема, изгубена но жар црвена во лицето.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Од тоа и Горачинов ми станува жолтеникаво црвен во лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Еве ви нешто да си каснете, - рече бабата, сета насмеана и црвена во образите.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)