Оваа тенденција дава интересна можност за разгледување на зелената боја која боја на состојба „пред светлоста“, на невиноста (младоста): спореди лат. virgo „девица“ со viridis „зелено“. И накрај: во виното (можеби) е вистината Можеби е чудна игра на случајот, што токму виното како мошне стар ритуален и оргијастички напиток ја има поделбата на: црвено, бело и црно вино - иако самата таа поделба е во извесна мера условна, таа сепак останува интересна како факт или како случајно совпаѓање. 108 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
На една од своите трпези, со десетици имиња на монаси издлабени врз трпезата, во зографскиот манастир на Света Гора, седат монасите, дрвена паница велигденска чорба и бокалче црно вино пред секого и откако ќе ги испеат сите молитви и удри камбаната за да ги здружи морето и ѕвездите на прозорецот болснува секавица колку за миг да се види сенката Исусова додека воскреснува.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
За последен пат со црно вино во твоја чест наздравувам!
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ја густирав со кејф, залак по залак, наливајќи ја со густо црно вино.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Докази за тоа имаше во бројни расправии со келнери и сопственици кои служат црно вино оладено како да е пиво.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Мелодијата беше токму онаква каква ми требаше – мека,податлива, топла како голтките црно вино што ми се сливаа долж телото, како кожата на жената.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
СТЕВО: Rot Wein,bitte.
(Клаус му тура црно вино. Наздравуваат. Пијат).
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Од ден на ден се разлевав
како црно вино
врз бесквасен леб
од мене уште тогаш
преостана повеќе боја, и мирис, и слика
одошто плот!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)