црн (прид.) - гламна (имн.)

Сум читал во книга испокината- се случило дамна- со оџак се судрила месечината и станала црна гламна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
„Како така? Зошто така“ сѐ да знае светот сакал.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Прегоруваше, губејќи ја, во една црна гламна; се престоруваше во еден ситен, најситен човек, без ништо судбинско, а отсекогаш мислел дека го има и живеал така како да го има.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)