црн (прид.) - здив (имн.)

Повеќето од куќите не ги лснуваа своите ноќни очи, а и тие што трепкаа до кај полноќта се случуваше со денови само црниот здив од оџаците да го пуштаат во белата плева на небото.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Каде, гологаз павијан со црн здив и ангелски крилја?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)