И тој е заколнат, ми вели Оливера, ѝ свети долгунестото лице меѓу пуштената коса, црна како ѕивт.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Веќе почнува да се развиделува и нешто црно како ѓумче, како котле се покажува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)