А да не спомнувам дека сенката до тебе и не беше само привид туку Елена, Твојата Лена што јаваше на атот по распеаниот макадам на ослободениот град!? (Чудесен дар на сончевата неисцрпност).
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Почитувана госпоѓо Лејбовиц,
Вашето писмо од 15 октомври 1999 г. со книгата на Робер Делор, Животните имаат историја, кое претставуваше чудесен дар, го примив на денот на моето заминување од Париз по долго-годишната дипломатска мисија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)