Беше тоа, од една страна, поврзано со некакво чувство на прогонство, а, од друга, со грозната тортура на национален натпревар во францускиот школски систем.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Некои црквени и некои научни кругови се објективно сојузници против духовната алтернатива. Thomas Jefferson запишал дека поединецот може да ужива јавна доверба без оглед на своето мислење за бог и геометријата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тие години на наукување и Ecole normale беа години на искушение (разочарување, очај, паѓање на конкурсите - ништо не ми беше дадено туку-така).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
И покрај тоа што на страната на “службените” вистини стои целиот школски систем?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Феноменот е дотолку поинтересен, затоа што алтернативните науки во голема мера се прекриваат со појавата, која што со други зборови се нарекува “new age” или “нова духовност” и им се пика в нос особено на традиционалните цркви.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бараше да се создадат претпоставки за воспитување и образование во школскиот систем, кои како прва и основна вредност ќе ја признаат националната култура, оти таа била „пиреј што не може да се искорне“, иако комунизмот, таа беда на духот се обидувала и тоа да го стори; рече дека денес, повеќе од кога и да е, се пристапува кон создавање народни спортски и пејачки друштва, младински и студентски сојузи, во кои се јакне националниот дух и свеста за народниот карактер на секоја голема уметност, а сѐ удира по сето она што одбива да се декларира како народна уметност.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Еве неколку примери од перото на Џил Хенри, американски професор по антропологија и социологија, а од неговата студија за американскиот школски систем: Советничката влегува во училницата на петто одделение.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)