шумен (прид.) - дишење (имн.)

Не можеа да си ги видат очите, беше мрак, не смееја да си ги подадат рацете, би било многу необично и многу ненадејно, но можеа да го чујат шумното дишење еден на друг и да го чујат секој за себе лудувањето на сопственото срце.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во паузите, од точка до голема буква, го слушав шумното дишење на Баждара.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)