јак (прид.) - вилица (имн.)

АНТИЦА: Ти повторувам, некој со јаки вилици и негов близок.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А пратеникот навидум човек мирен, но со опасни очи и со јаки вилици, го ниже со поглед. И го остава да размислува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)