бескрајно (прил.) - ја (зам.)

Во мене дреме простак кој се клешти на ова разбирање и бескрајно ја исмева интелигенцијата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Понекогаш кога ќе претерам, ме казнува, но јас и тогаш кога сум ѝ лут - бескрајно ја сакам“.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)