беспомошно (прил.) - гледа (гл.)

„Не знам. Го однеле на лекување.“ Студен е здивот на смртта, проклета ракијо, се заниша беспомошно гледајќи околу себе.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
На широката минсофа, послана со меки шилтиња и со долги извезени перници потпрени до ѕидот под прозорците од големата одаја што гледаше накај езерото, седеше Аспасија, мајка ѝ на Викторија, и тапо, беспомошно гледаше во стројничката излегната на перниците, како во своја куќа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)