ваму (прил.) - нѐ (зам.)

„Многу ѝ е убаво со ќерката, зетот и сваќата. Ја прошетале кај сите сватовштини, ама таа таму седи, ваму нѐ мисли.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)