За надворешната рамка на Риобоокиот веќе кажав нешто.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Но, како што веќе кажав, во периодот кога мислите ме напаѓаат, речиси оглупавувам.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Не знам дали досега веќе кажав: Фала му на бога (или ѓавол да не земе) што постои таа политика, тие национални и либерални, та животот станува спротиставен, па затоа и жив.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И што е главно - тоа беше веќе кажано еднаш, сѐ, ама сѐ - така беше.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Ме кочи мислата дека сѐ што сакам да напишам во мојата повест која упорно ми се опира, не се дава, е можеби веќе кажано, всушност скепсата дека не би кажал ништо ново што светот не го знае и не го искусил веќе.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
На „Nevada“-та, веднаш споредлив, беше 18:41:15, на „Рекетата“ – 18:42:45.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
За моите побуди и за моите добри намери веќе кажав повеќепати.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)