внимателно (прил.) - и (сврз.)

Потрагата започни ја внимателно и тивко.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Го кренаа внимателно и видоа дека гледа право долу во аурот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Го ѕиркав, го меркав внимателно и упорно нарисаниот, ги врзав зениците врз неговата лика и, за прв пат, забележав дека таа лика не е светител, дека нема знак и белег како останатите светци.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ама нели татко му беше веќе одамна застанат на нозе, што се вели, и бидеејќи силна заветрина му правеше и со милоста, и со богатството, Марко веќе не мораше да оди во опинци како татко му кога беше дошол во Скопје и се вчудовидувал, како што кажуваше самиот, од Безистенот и од чаршијата, туку се облекуваше повнимателно и поубаво.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Чувствува внимателно и нежно допирање на мека дланка којашто полека се спушта на неговата глава.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Ајде, поаѓај! - рече. Само внимателно и - без страв!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ти „ѕвонеше“ упорно попладнево, јас слушнав и тука сум. Гледаш, разговараме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Знам, знам – ме прекина Игбал, не треба тоа да ми го кажуваш. – Значи, бидејќи на моето „ѕвонење“ ти не „одговараше“, јас решив да бидам крај „телефонот“ и внимателно и стрпливо да чекам да ми се јавиш. И, ете, дочекав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Важно беше да се продолжи да се гази внимателно и да не се заздишува и да се остане присебен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се завлеков во дворот на Димка, внимателно и на прсти. Како ајдук.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ох, Пелагијо! ја избакнува, ја навлажнува со солзи и качувајќи се горе, сега веќе не срамејќи се ни од Добра, ни од мајка си, ни од другите , се свртува уште еднаш и проговорува Ја враќам неговата семка во Македонија и ич не ми е гајле дали летнал со веленцето или се пикнал во некоја дупка! се притиска по мевот лесно и внимателно и потоа влегува во тисканицата, во темницата на вагонот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Јас ѝ раскажував на тета сѐ за моите девојки, за тепачката кај Чешмиче, за мојот необичен другар Абраш, а таа внимателно и со многу големо љубопитство ме слушаше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Обратно од она што можеше да се очекува, тој токму потпивнат возеше повнимателно и побавно одошто трештен трезен и самоуверен во своите рефлекси.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
САЗДО: (Ослушнува внимателно и го вади џебниот часовник) Еве го патничкиот, точно навреме!
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Сане со ракав го брише замаглениот прозорец и го залепува носот на стаклото.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Внимателно и претпазливо ги опколивме ѕидиштата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Внимателно и да не те сети. Куршумите донеси ми ги мене.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Внимателно излезе од одајата, слезе по скалите уште повнимателно и низ дворот молкома се приближи до портата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)