воопштен (прил.) - прашање (имн.)

Дури откако ќе го задоволи љубопитството со некое воопштено прашање и забелешка посмирено објаснува дека треба да побрзаме.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А прилично е доцна – се обидува да го оправда своето настојување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Така наредил другарот Денков.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Изгледа помислува дека не сум го сфатил, затоа повторува дека треба да се јавиме во канцеларијата на Денков. Тој лично нѐ чекал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)