ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Често познати како кокаин на сиромашните, амфетамините се најевтини кикери што воопшто можат да се најдат.

Чудно е зошто Анакреон молел да му се наслика неговата возљубена со нејзините црни плетенки и уште молел, доколку воопшто можело да се изрази тоа да биде насликан и мирисот на миртата што ја опкружувал.

Се случи тоа утро во Министерството, ако воопшто може да се каже за нешто толку небулозно дека се случило.

4. Се чувствуваше многу подобро. Се пополнуваше и стануваше сѐ посилен секој ден, ако воопшто можеше да се зборува за денови.

Но - иако тоа беше еден од престапите што обвинетите во големите чистки без исклучок го признаваа - тешко беше да се замисли дека таква работа воопшто може да се случува.

Зашто, како воопшто може да се утврди дури и најочигледниот факт, ако не постои никаков друг доказ надвор од сопственото сеќавање ?

Тонот на неговиот глас веднаш навестуваше целосно признавање на вината и истовремено некаков ужас што еден таков збор воопшто може да му се припише токму нему.

Тогаш, да ли воопшто можеш да го наречеш зол? Едноставно, тој постои, во нас или без нас, иако за ова „без“ не сум баш толку сигурен. ***

Просторот е недоволен да се потцртаат основните проблеми, и да се назначат главните струи, сепак, ако ништо повеќе, низ текстовите провејуваат некои од основните контроверзи на феминистичката филозофија: дали е воопшто можна и како?, може ли да се даде нов своевиден потстрек за решавање на философските “проблеми”?; во која мера е блиска со, и зависна од постмодернизмот, идеологијата, желбата за превласт.

Мика е роден како син на Миша (познат по тоа што е познат белградски џезер, доколку џезерите во Белград воопшто можат да бидат познати) и Јована (позната како бивш стипендист на оној американски институт каде што ги чуваат остатоците од падот на НЛО во Розвел, Њу Мексико).

И дали тоа воопшто може да се контролира?

Горе на чело, меѓу нив, црна точка е претседателот на Републиката кој искрено се радува заради чинот што му претстои, чинот да ми ја додели лично највисоката чест што воопшто може да се додели: забратката за вонредни заслуги.

Па дури и да немаше ништо повеќе од она што го виде тој - и сѐ додека е жива тој нема да може да се сеќава на тој момент без болка; болка која ќе му го кине срцето - сепак она што го виде беше многу повеќе од она што воопшто можеше да прифати, да опрости или да заборави.

Здраво посрамен и понижен, како и со чувство на разголеност и на непријатност, ќе се обидев да се извадам од глибот, ќе си го повлечев предлогот и ќе го уверев дека не сум мислел и не сум гледал како што треба кога сум го пофалил предметон – макар што не сум сигурен дека воопшто можев да се извадам од толку упадливо откривателна грешка, откако веќе ја направив.

Дај немој да ми кажеш дека сум се омажил за некој што мисли дека ова е убава санитарија“.

Дај кажи дека не е тоа!

Зашто, не само што сум му се огрешил на вкусот; сум открил таму и нешто срамно за целата своја личност, вклучително и за својот сексуален субјективитет – нешто што дотогаш не го насетувал дури ни мажот со кого живеев и спиев веќе некое време. (Добро, можеби потајно цело време се имал сомневано, но, ене, сега имаше несоборлива, гадна потврда.) Ако тоа што ни се допаѓаат некои културни предмети и артефакти може да ни ги открива не само вкусовите туку и идентитетите, така е зашто нивниот естетски стил го прoбликнува цел симболизам, кој досегнува до родот и сексуалноста – симболизам што е и опиплив и мошне тешко објаснив.

А Гого, пак, ако некој воопшто можеше да го слушне, само повторуваше „Нако“ и сè послабо „тонам“. „Нако” и „тонам“.

И не беше голем љубопитник. Воопшто не го интересираа културните (ако воопшто можеа да се наречат културни) настани во неговото мало гратче.

- Но, ваше превосходство, рече Акакиј Акакиевич, трудејќи се да ја собере сета неголема грстка на прибраност, каква што воопшто можеше да се најде кај него и чувствувајќи истовремено дека ужасно се испотил, јас, ваше превосходство, се осмелив да ви додевам поради тоа што секретарите онака... не се сигурен народ...

Доенчињата се смируваат штом ќе ги кренам в раце, а кога ќе ме видат се смеат, ако воопшто можат да се смеат, иако велат дека моето лице ги плаши луѓето.

Во секој случај, едно е сигурно: ако јас сум црна овца – иако во тоа лично воопшто не сум убеден – но, ако сум, тогаш јас сум од поинаков вид од онаа на стрико ми Ото: ги немам неговата леснотија, неговиот шарм и, згора на тоа, ме притискаат моите долгови, додека нему, очигледно, не му пречеа.

Од каде ви дојдоа ваквите мисли?