горд (прил.) - седи (гл.)

Кадијата горе на својата висока положба, гордо седеше на својот ат и одвреме-навреме се обѕираше назад да види колку е оддалечен од своите сопатници.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Беговите гордо седеа во седлата на коњите и се ѕвереа лево-десно да видат дали ги гледаат луѓето од куќите и дуќаните каде што врвеа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)