Другарот Дримски, ќе се чувствуваше навистина како јагула предолго останата на суво, доколку не кажеше за прв пат: - Другар Јаворов, далеку отиде биологот Горски.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Тој најпосле започна: - Многу, многу далеку отиде... да бевме сами некако ќе куртулеше.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)