добро (прил.) - ја (зам.)

Симболиката на Гринавеј исто така можеме да ја сметаме за развиена, не затоа што априори е „уметничка“ или затоа што „уживањето“ во неа следува по разрешувањето на нејзините загатки и алузии, туку затоа што произлегува од една постоечка културна традиција којашто авторот добро ја познава и затоа што органски е инкорпорирана во самата структура на неговите филмови.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Немаме големи пориви, знаеме дека судбината нема некаков спирален тек, туку дека е едно неумитно преповторување на погибелни циклуси.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Години и години живеев во прелага дека добро ја познавам психологијата на нашиот човек, и по многу искушенија и самиот дојдов до сознание дека ни е судено да се остваруваме во јазикот: некој беше рекол дека врз јазикот сум прикован како разбојник на крст.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Веројатно добро ја подгореле. Мали немирковци, а? Но лути како пиперчиња!
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И извонредно добро ја сфатив потребата дека при донесување на важните животни одлуки не учествува само срцето, туку разумот и прагматичниот дух.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Таков беше во животот, кога ќе преземеше некоја акција, првин добро ја обмислуваше, потоа дејствуваше.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Затоа јазикот може да се проучува гледајќи колку добро ја репрезентира таа реалност. 28 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ова се засновува на замислата дека постои некаква реалност таму надвор, која треба да се претстави.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Стоп, - ја прекина Томо, - оваа серија ја режирав јас и многу добро ја знам.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа проста вистина многу добро ја знаат оние што се решаваат да влезат во нова акција и на кои, впрочем, животот им станува живот на пречки и застои, на подеми и падови.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Имав среќа со инженерот кој добро ја контролираше работата и кој, и кога ќе се појавеше некој застој заради големо дрво, или карпа, ме тераше да не гледам на тоа како на голем проблем, дека машината и неговите луѓе тоа ќе го совладаат.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Добро ја тераш прикаската“, охрабрувачки му подрече авторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Начинот на поведението и изразувањето на старчето, на впечатлив начин, на Едо му наметнуваше претстава за Петра што тој многу добро ја разбра.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се прикрадов до грмушката на десетина метри од оревот и видов: под оревот беше паркиран џипот на Фискултурецот, со регистерската табличка што добро ја знаев: С-909.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во својата постела, во која сега почнуваше да го обраснува неусетно миризбата на сонот, тој сосема добро ја сети својата радост.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На Змејко не можеа да му поминат незабележано сите оние скришни мигнувања и кусите загрижени разговори меѓу тој извишен младич и неколцина од луѓето со сините комбинезони, од кои што тој навистина ниеднаш не успеа да дофати ниеден збор, но сосема добро ја гледаше таа игра меѓу масите на своето дуќанче.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
(Според Пруст, кој толку добро ја разбрал оваа амбивалентност и кој толку живописно ја прикажал во првиот дел од Накај Сван, борбата на детето за контрола врз мајчината љубов неумоливо ја воспоставува сцената за наредните, слично предосудени возрасни обиди да се поседува субјективитетот на другите предмети на љубовта.)
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во таа борба, неминовно е детето да се самоподели, да чувствува двојна приврзаност, дотолку што е принудено да биде и за и против мајка си.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Оваа порака Баба добро ја разбра. За неа зборот амбасадор конечно значеше спасување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Потајно насетувам дека бесот, со кој тргнал кон Виена, е всушност насочен кон тамошниот стар психоаналитичар: бидејќи тој е неговиот вистински и главен непријател, философ кој ја раскринкува неврозата, голем разбивач на заблудите, некој кој знае што е што и добро ја познава изворната генијалност.’“ Потоа го остави написот на масата, и рече: „Со колку суптилна иронија Ман го напишал ова!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Од тоа што ми го прочита точно е само она ‘стар психоаналитичар’.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој добро ја познаваше оваа идеја од западните извори, но не можеше да ја поврзе со гладот, хроничната сиромаштија на овие луѓе, кои немале фабрики, пруги, задруги, но кои никогаш не биле гладни, гладни како во овие времиња.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Исто така, добро ја анализираше Деветтата Бетовенова симфонија, составуваше правни документи, наизуст го знаеше бројот на законот за кој се зборуваше...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Само за кратко време!“, ќе додадеше.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)