добро (прил.) - де (изв.)

Но најпрво откога ќе измешавме сѐ, откога целиот небески свод ќе го удревме наопаку, Метеорот помирливо ќе речеше: - Добро де, будалчиња едни, што сте запнале толку, што е тоа најважно, Сонцето или Земјата, Земјата или Сонцето, сеедно, важно да знаете дека се движат, важно нешто се движи, доволно е толку!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
— Како ќе одите така, не е до ондека... — Добро де, донеси!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Добро де, сега! Ами зар под бившите кралеви и цареви ни беше поинаку?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)