долу (прил.) - под (предл.)

Долу под прозорецот некој пееше. Винстон ѕирна, скриен зад муслинската завеса.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Патниците се искачија по класите, а пријателите останаа долу под вагонските прозорци.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Долу под гредата на која висеше железото, со кое се објавуваше крајот на работата - стоеше сопственикот на куќата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Преспредметно суштество ја гази бездушната земја а долу под неа јадот плаче, само јас не можам да плачам...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога го заробија непријателските војници и кога со другите заробеници го построија крај брекчето да го стрелаат, тој од селото, долу под брекчето, чу свирење на гајда и почнаа трпки да му врват по снагата од возбуда.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Едип не се гледа долу под скалите. Му се чини далеку е уште земјата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Решена да одам напред по секоја цена На полна месечина Во последна мена На моето присуство му нема смена, знаеш и сам А долу под мостот валкана река тече без срам Упатувам поглед да проверам дали чека на нашата судбинска средба Мерам, премерувам, двапати мери Еднаш скокај Нашево некогаш немаше споредба Минаа годините кога заљубени мислевме дека овде е вечноста овде е рај По силата на гравитацијата понесена дознавам дека овде всушност е нашиот крај 2005
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Згора на тоа, кога ќе ги загледав тие лу-ѓето во нозете, долу под ногавиците, стапалата им беа кучешки.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Слезе долу под селото, го отвори вратничето на Евтинковата Ливада, најде еден кол и со камен го закова колот во ливадата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И на крајот им рече: - Мартин со воловите е онаму долу под коријата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)