Многу нешта отпаѓаа, се јавуваа нови и дотогаш непознати нешта, но зракот на душата остануваше ист.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сега немам ништо заедничко со ниту еден од нив. Сега сум никој.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ова семејство беше речиси истрошено од непредвидливите селидби, од судбината секогаш да се свикнува со нови дотогаш непознати луѓе со нови обичаи, со оставени блиски, куќи, ниви.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но, добив и изрази на силна поддршка – кои сакам да ги истакнам тука, и тоа со длабока благодарност – од Фондацијата триаголник, која е организација за човекови права и за застапување на ЛГБТ што дејствува на ниво на целата држава Мичиген и од нејзиниот директор, Џефри Монтгомери; од студенти, од колеги и од вработени во управата; од многумина дотогаш непознати добронамерници, и геј и стрејт, од Универзитетот на Мичиген, од градот Ен Арбор, од државата Мичиген и од целиот свет.
Во меѓувреме, контактните емисии на радио, националниот и меѓународниот печат ги заплисна порој од џагор.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И, една година потоа, откако испразнив еден од рафтовите на библиотеката, забележав мала пукнатина од која ѕиркаа за мене дотогаш непознати книги.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Едно утро, зад својата работна маса, на ѕидот, на местото каде што, пред неколку години, беа закачени сликите на Тито и на Сталин, ја постави сликата на една нова личност, дотогаш непозната за сите нас.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)