Се сетив на Сартровиот ламент изречен во неговиот исповеден роман Зборови, кога како во тестамент, по илјадите испишани страници, искрено ќе сведочи оти доцна разбрал дека всушност перото не му било меч.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тоа никој не го знаеше освен Ема Ендековска (јас така претпоставувам), за која доцна разбрав дека во еден период најнепосредно соработувала со Шефот.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)