Заборавија луѓето, о господе, колку брзо заборавија дека до преѓе си пукаа еден на друг, еден кон друг.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги влечкаме за нозе, за рамена и ги редиме еден до друг, еден на друг.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во некој празничен ден луѓето, и постари и помлади, ќе се соберат некаде во некоја куќа или на сретсело и, како обично, ќе заприкажуваат, ќе им тргне разговорот и во еден момент кога заборавиле на сѐ што ги делело и на сите караници поради браздата, волот или нивата, ќе станат мили еден на друг и ќе почнат да се сеќаваат.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ги заборавивме празниците спроти кој се миевме глава, со лизарчиња сапун. Кога си потуравме вода еден со друг и еден на друг. На смена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А и сите луѓе на светот се наши луѓе. А навалуваме еден на друг.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)