И за другите религии лудилото е потпаѓање под влијание на темните сили, како последица на борбата помеѓу Бог и Сатаната, но се појавиле и оние кои барале поинаква причина за лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Зачудувачки се примерите, што ова, на прв поглед ништожно правило, ги нуди како последица на своето неизвршување.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Како последица од долготрајната употреба се јавува зависност и толеранција (корисниците се приморани да ја зголемуваат дозата), и во оваа фаза нуспојавите се чест случај.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Истото, што е речено за дебелината и скржавоста се применува за растот на градоначалникот. Вистинскиот раст е меѓу 6 и 8 лакти.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
До прекин на радио врските дошло заради извршените промени во јоносферата од активноста на Сонцето, првенствено предизвикани како последица од ерупциите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Како последица на претходново, настана ситуација речиси рамна на утопија.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Геометриската композиција потоа успешно се гледа и на психолошки и на идеен план, успевајќи формата да ја стави во служба на една, во самата суштина песимитичка замисла за цикличноста на човековиот пораз како последица на човековата природа во која е невозможно докрај да се проникне, токму како што е невозможно да се спознае минатото, политиката, меѓучовечките односи, бракот, семејството.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Во времето кога неговите сонародници и современици изворот на лудилото го толкуваат со влијанието на божицата Хера или пак со богот на војната Арес, еден од учениците на Хипократ запишува дека ни светли ниту пак темни сили го предизвикуваат лудилото, туку само нашиот мозок е она што нѐ прави “луди или делирични, ни внесува ужас и страв”.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)