ко (прил.) - змија (имн.)

Ме толчи ко змија по глава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И шумоли поточе, брзо ко змија, течејќи, кристални води леејќи.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Се турка и се провира ко змија во трева...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ете на тој вис дојдовме. Живееме ко змијата во трнот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се носеше коњот по желба на силниот вјавач, виткав ко змија на оган; пробиваше пат, спасувајќи на херојот глава - зашто го сакаше многу.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)