Да купиме, вели Оливера Поточка, да јадеме и ние еднаш ко луѓе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас се нишам горе, на чардакот, ко ветка, а долу, в пондила, рикаат кравата и магарето. Рикаат тажно, речиси плачат, ко луѓе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)