ко (прил.) - човек (имн.)

Тажачка, редачка беше тоа. Му стои на главата и не се помрднува од детето. Од Ѕвездана мој. Лелека ко човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Исто ко човек што има висок оган. Скршена работа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Барем со него ќе имам оправдување за да се вратам назад. Тргнувам, ама и маската ме гледа ко човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Извидуваат исто ко луѓе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А и не се разбираше ко човек, велам. 21.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да купиме, вели Оливера Поточка, да јадеме и ние еднаш ко луѓе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ко човек да јачи планината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не можеш и солза да пуштиш, ко човек да се расплачеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)