Ги слушаше речиси безгласните коментари, или така му се чинеше дека не е далеку денот кога градот ќе го завладеат козарите со нивните кози, дека не е далеку денот на белата, козја контрареволуција, кога неговата фотелја може да ја заземе козарот со титовка од козја кожа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Беше летно попладне во средината на дваесетилјадитата кога градот престана да чека.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)