Криво му е сега дека сомнението му ги загорчи најубавите мигови што можеше да ги преживее.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Го гледа Лазора од под веѓи и точно знае и што си мисли и што чувствува сега тој, па и жал му е за него и криво му е што токму тој, Лазор Перуноски, неговиот најдоверлив човек, излегол побудала од еден злодеј.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)