лажно (прил.) - име (имн.)

Првата од нив ќе биде вашето тајно, значи и лажно име, драги читатели, без разлика која ти била или кој ти бил и без разлика како инаку си се викала или си се викал.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Јас реков „Луди сте? Ќе ме истакнете на главната линија со лажно име?“ Тој рече „Да“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јас реков „Кое име ќе ми го дадете?“ Тој рече, „Кос“. Знаеш што е кос? Птица.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој ми рече “За да те заштитиме, ќе те водиме овде под лажно име”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Се викам Митко. Митко Дафковски“, рече изговарајќи го однапред смисленото лажно име.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Од друга страна, имајте на ум дека тоа не е безопасно, бидејќи претворањето на читателот во јунак на една книга му дава на писателот можност да го повреди, па дури и да го усмрти само во два реда.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Јас реков, „Во затвор полн со дрогераши, сите ќе знаат дека не се викам Кос. Одбивам.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)