луто (прил.) - викне (гл.)

Дури да трепнеш со очите, Доне беше врзан.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Командирот поцрвене како пиперка и луто викна: - Сус, бре шејтан!30) Што лажеш!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)