Сосема мирно ѝ вели: - Само да не се посомнева во својот копнеж. ***
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Се сеќаваш на последната војна, нели Агата”, мирно ѝ одговара Хана.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Со мирно ѝ велев оти тоа, што го наумила, ќе оди малку потешко, а зборувавме тихо, без поткревање глас, никој да не нè слушне!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)