многу (прил.) - сака (гл.)

Толку многу сакам што и јас станувам златна ластовичка која лета долж црните реки. И види чудо: ако летам долж реките, под мене нема ни вода ни корита по кои водата би течела.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
треба да се вардат трудните жени во времето на големите пожари и да нема мајтапи на сметка на додолките - кога тогаш ќе се истурат дождови ама луѓето во македонија останаа без чадори - странците многу сакаат луѓе без чадори а историски е потврдена и нивната љубов кон народите кои исчезнуваат.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Над влезната порта венче од детски солзи му пркоси на законот на гравитацијата среде бело венче ѕвони бело ѕвонче бели коњи со распавтани бели сни и занданите имаат облик - бела ѕвезда бело насмеана со опашка од бела роза бели галежи на бела свила од првата ноќ до последната бела виделина бел садник од рози во срцето - осаменоста ја скорива љубовта гнетот го скорива гневот бело варосани ѕидови во нив светлината жртва заѕидана врела голтка запрена среде суво грло и смртта тука имала бела боја и многу сакала да гушка листиња од црвени рози.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Многу сакаше да научам...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Модернизмот, на пример, многу сакаше да ги стилизира нештата до смрт.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Таа многу сакаше да разговара со него, да го убеди за својата невиност, да го убеди во тоа, за да му олесни да најде мир.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тој многу сака да го милувам со нив.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Како малечок многу сакав да возам велосипед. Татко не сакаше да ми купи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Тие многу сакаа, кога ќе дојде мајка им од работа, да им чита песнички за полиња, ливади, цвеќиња и разни животинки, а најмногу сакаа цветчиња и пеперуги.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Кога бев јас ученичка, многу сакав да одам на прошетки!“
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Иван Никифорович многу сака да се бања, и, кога ќе седне во вода до грло, наредува да му се стави самоварот и многу сака да пие чај во вакво студенило.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Иван Иванович многу се лути ако во чорбата пронајде мува: тој тогаш просто излегува од кожата - и чинијата ќе ја фрли, и домаќинот ќе го искара.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Се подигнуваше Арсо на прсти и многу сакаше да го види сега во таа необична возбуда. Изгледа долго време триумфираше Алија.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Многу сакам да одам на Чардак на Свети Илија и на Матка за 2 Мај.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Јон, па, тогаш, многу сакаше, скришум, да ме гледа од пенџере. Така кога перам наведната.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Загина од будалаштина, вели, многу сакаше да види мина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некој пак многу сакаа да играат ора.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Еми, дојси ми сокче со малку узо“ рече Томаица со светнати очи. Многу сакаше узо.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Беше многу сакана и почитувана меѓу врвните туниски жени.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За разлика од Борка, Љубица многу сакаше да се омажам за Мане.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Го шмукав јазичето со мирис на ркулец заглезден во влажна почва и со киселкаст вкус на штотуку зазреана мушмула, чувствувајќи ги на образите усните со кои на горниот и долниот дел во една колку вистинска толку замислена точка, се спојуваа нозете на Ема, и тогаш ми се чинеше дека тие усни, кои никогаш не кажале ништо, ниту ќе кажат некогаш нешто, а толку многу знаат да кажат, и толку многу сакаш да ги чуеш барем еднаш да проговорат, без оглед дали ќе те фалат или ќе те кудат, ме подземаа со слузта што благо ме облеваше внесувајќи ме навнатре со сѐ позабележливото поткревање на телото што лежеше под мене, со можеби инстинктивното поткревање нагоре, и повторното спуштање, во ритам што беше дел од нашата игра, од нашиот живот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во самарџискиот дуќан на Димо, многу сакаше да помага, иако повеќе одмагаше одошто помагаше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Забораваат дека толку многу сакаа да побегнат од онаа заморувачка рамница во која нема ниедна возвишка за да ги одмориш очите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Баш ми е драг Барак Обама! Многу сакам кога ќе се појави така некој аутсајдер, па сите фаворити ќе му се смеат, а тој ќе си тера по свое и на крај ќе докаже дека е фаца, а сите други ќе испаднат магариња.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Да, раката на срце, многу сакаше да се задева.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
На пример, многу сакаше да се обесува со ноктите на долгото и набрано здолниште на бабата; или лулето на тато да го тркала под кревет иако тој поради тоа многу се лути; или да скока врз убавиот чадор на мама!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
И очите не му беа сосем отворени.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Со Сотир ги растевме заедно овие кокошки... - рече и кревајќи ја престилката, си го избриша едното око, - многу сакаше да јаде пилешко.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се викал Гијом и многу сакал да јаде чоколадо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Колку би сакал да бидам еден од нив. Чезнеам и многу сакам да те видам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој многу сака да го милувам со нив.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- О, а сакаш ли да ми раскажуваш? Татко ми никогаш не сака да ми раскажува, а јас многу сакам да слушам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Колку долго сонував да ја имам, се сеќаваш? И никако да ја добијам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дени е цар! Нему никогаш не му е досадно да нè забавува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Да ти објаснам – ѝ реков. – Паметиш колку многу сакав да имам кукла Барбика?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Многу сакав да одам со нив, оти веќе сме летувале заедно во тој состав во Маврово и ептен убаво сме си поминувале.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)