Ми шо има у негу мори ќерко? Солзи, мајко, многу солзи, шо друго!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Што е овој ѓавол?... Проклетина?... Солзи... страв... многу солзи... Косата си ја корнеше на глава...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Само една ноќ барам молк од вас, о, помлади браќа мои, и да не ја прегрнуваме со многу солзи и воздишки онаа која од трите патишта може да избере два по коишто и натаму ќе чекори жива на зајдисонце.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Кај жените се вратиле во она полумрачно доба кога духот на исчезнатата светлина сѐ уште скита над полињата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Никој не зборуваше, само солзи, многу, многу солзи течеа од сите очи. Томо прозборе прв погледнувајќи во Виктор.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)