многу (прил.) - јазик (имн.)

Од сите вери и од сите табиети. Со многу јазици и многу имиња.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Македонска сказна Си бил еднаш еден народ кој зборувал на многу јазици.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Климент Камилски внимателно ги слушаше Татковите коментари и размислуваше дека сега беше доцна што било да измени во својата балканвавилонска библиотека на различните книги на многу јазици, од многу предели, со уште повеќе судбини.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)