молкома (прил.) - седи (гл.)

Мртовците молкум седеа околу него, намуртени, и како да се беа скамениле во нечовечкото очекување на самите себе, онака мртви.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Беше нејасно што пее; се чинеше, советски песни; но зарем тоа не беше сеедно?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)