навидум (прил.) - безгрижен (прид.)

Ја немаше онаа нејзина вообичаена веселост што ја знаеше, а со која цел живот се штитеше од светот, и ја немаше нејзината навидум безгрижна насмевка со која се расфрлаше пред секого.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)