Имено, ако навистина сè лаже, тогаш е сè дигитален изглед - и тоа не само синтетичка слика на компјутерскиот екран, туку и оваа машина за пишување, прстите што чукаат по неа, и со тие прсти изразените мисли - што значи дека станува зборот навидум неважен.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)