навреме (прил.) - ги (зам.)

Во себе ја оплакува црната мома Пелагија и си блазисува што навреме ги искуба своите момички од таму, ми ги исчува господ, си мисли, оти малечки, а тука преку ноќ нека пораснат ако треба и секоја од нив ќе си ја најде својата среќа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Точно и навреме ги вршел сите молитви и свегатени обреди, но затоа уште поточен бил во работата околу лозјата, бавчите, маслинките, смоковите градини итн.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И одвреме – навреме ги префаќам ни сам не знаејќи дали зашто сакам подобро да ги соберам во шаката или од потреба да се размрдам.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Татко, за среќа, навреме ги прими нужните ударни коктел-инјекции.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)