надолу (прил.) - и (сврз.)

Откако Ленка остави кошула тенка ленена недовезена на разбој и на наломи отиде тутун да реди в монопол - лицето ѝ се измени веѓи паднаја надолу и усти свиа кораво.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Аскерот се стаписа надолу и сега немаше опасност од врзувањето на обрачот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пукнаа пушките, паднаа тројца, а Стојче и Најдо промашија, што многу го ожалости Толета. Со бесен вик се назагнаа надолу и со петшест скока беа кај Јована и Бојка и видоа што стана.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Кој ќе бидат оние браќа што маваат од чукана? — се запрашаа војводите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се собраа сега пак Толевци околу Јована, Бојка, како преѓеска онбашијата со аскерот и во кус разговор се разбраа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тешката актовка што ја носеше, го удираше на секој чекор по коленото, испраќајќи морници надолу и нагоре по кожата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пламенот заигра со мрежестите шари и му го осветли долгунестото, збрчкано лице со ретките мустаќи свиснати надолу и слепени за сувите образи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Така на пример супстанцата во која е содржана суштината на човековиот дух се наоѓа во еден столб што допира до темето, горе, се спушта по 'рбетот надолу и кај коренот на гениталиите свртува нагоре до стомакот некаде зад папокот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Но чудно беше што кога Јован завлезе со казмата надолу и исцрпе нецело пол метро земја, почнаа да се појавуваат камења.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Слегов по едни скали длабоко надолу и застанав пред мала рецепција пред која, во излижани фотелји од скај, седеа две дами, две од ноќните птици на квартот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Продолжи надолу и заискачува по улицата нагоре што одеше по средината на другото маало на селото.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се испооближа, се испочеша под мишките на предните нозе и така кевердисана слезе од дрвото оптегајќи се по стеблото надолу и скокнувајќи на земја.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Водата се оддалечила доста, заслегував малку надолу и десно кон долот, а сетне пак почнав да се искачувам малку нагоре по падината што паѓа откај Гупеш.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Му ги тргам клепките надолу и одам кај Коста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но, веднаш потоа ластарестото тело просто се свитка под Змејковата рака, со која тој го присили пак да седне, притискајќи го надолу и држејќи ја в дланка сосема слободно исколчената клучна коска на неговото рамо под литата облека.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дури и оној под него сега беше отстапен по дирата надолу и сѐ, што можеше да се види од него сега, беа само фосфорните искрења на неговите очи, две џишки во мракот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Почнаа поединечни пукања, а Стојан и Анѓа ја поттурнаа карпата зад која стоеја, и оваа се растркала надолу по самото патче, смачка еден што се влечкаше надолу и се раскрши на стотина ситни парчиња бркајќи ги другите што бегаа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Бистрата водичка како сребро се лееше низ каменот, паѓаше надолу и чудно едномерно гргореше...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тогаш врагот, кој дотогаш, закачен со опашката за катарката, висеше со главата надолу и, невидлив, гледаше што се случува на бродот, веднаш го зеде ликот на тој човек.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но тоа му даваше можност да ги искушава луѓето на тој начин што со нокотот ќе црта крстови и ќе ги претвора во злато.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Погледувам надолу и не можам да ги здогледам своите нозе, толку се далеку што ми се измолкнуваат од погледот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Го потргна надолу и го склечка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ понадолу и понадолу, вели, некогаш и пониско од тревата, од калта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)