наоколу (прил.) - е (гл.)

Сепак, пределот наоколу е изменет – од мајчината лева страна е правилна редица тополи, како дел од педантно уредена алеја, од десната татковата страна, се расфрлани дрвја и грмушки меѓу густата, висока трева, а во неа, полегнати без ред, испокршени фигури, обезглавени актови без екстремитети, како по битка на гладијатори.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ливадата наоколу е полна со сонце и со птици.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Татко ми постојано става дрва во каминот во дневната соба и пријатно е да се гледа како огнот игра весели игри во огништето.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)