Сите работнички натаму низ пиперот стојат простум и крстејќи се шепотат Господи, пу, пу, пу, да не биде урочено, цау м’ж, машала! а Роса која е најблиску Ет ти гу заштитникут, мори Чано!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Тој вид на самоказнување кое доаѓаше поради животната филозофија „сѐ или ништо“, а се сведуваше на избор на „ништото“ наместо на „средното“, не ме напушти и натаму низ животот, а особено подоцна, кога стапив во циркусот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Пелагија тоа најдобро го знае и ѝ кажува на мајката Перса со топол глас Во најубавите години Богородица истури гнев врз мојата Добра и врз мене, рано ја загубивме нашата мајка, не беше сведок на сеопштиот срам, а натаму низ животот бевме благословени со неколку мајки.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)