наутро (прил.) - и (сврз.)

Да, се сеќавам, ќе се разбудам наутро и ќе седнам на работ од креветот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Отидовме до Луна паркот. Се растрчале мали деца, пискотници и врискотници на сите страни, глава да те заболи!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Лете, преку ден никој не игра тенис на тој пекол, само рано наутро и доцна попладне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се будам наутро и се чувствувам добро само додека не се сетам што не е во ред за тој ден.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ѓорѓија подголтна во себе, и насмеан и изгледајќи сосем природно, ја потсети за вчерашната покана.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И тука имаше некој мотив, па почна да пее француски шансони под тушот - и наутро и навечер - при што не можеше да го слушне само таа, туку и целата зграда.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Наутро и навечер дроздовите се натпреваруваа, но не им претставуваа конкуренција на мелодиите од неговата лира.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Наеднаш ми светна дека тој повеќе време јава наутро и ова утро дошол по мене само затоа што знае колку сакам да јавам. – Кој рече нешто за крадење на некаков коњ? – праша тој.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Имаше и апсолутен имунитет против грижата, напорите и караниците, како и бескрајна добредојденост од страна на домаќинот чијашто одушевеност на шеснаесеттото повторување на некоја песна или приказна, беше иста како првата возбуда при слушањето на нова песна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој мирно го поведе коњот кон шталата на едно запустено лозје, кое едно време беше гордост на еден фармер по име Фитваџијан.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Камено доба, Бронзено доба, Железно доба; од сега па натаму сите нив ги стопуваме во едно заедничко под едно големо име, додека сме оделе по земјата и додека сме ги слушале птиците наутро и плачеле незлобиво.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Стануваш рано наутро и тоа, секако, е работа под ведро небо; гледаш како сонцето изгрева и како градот се буди, а тоа воопшто не е лошо.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)