најмногу (прил.) - време (имн.)

Му реков дека многу би сакал тој да ми објасни што токму се случило помеѓу него и мајка ми.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Девојката што ја запознав во куќата под Сина Скала најмногу време им посветуваше на ранетите“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
" Мислам дека за тебе е најбитно да поверуваш во она што ќе ти го рече мајка ти", ме посоветува тој.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој се насмеа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Дали сè сум научил?.. во седмо предметите се тешки... морам повеќе да учам... да не ги разочарам родителите... не заради нив, тато вели - За себе да учиш, за да научиш - ние сме на второ место... има право, средината добро ме прифати.. другарите, другарките, наставничките, Еко е необичен, вонсериски, нема споредба... ми се чини како познат со години... како да сум го барал во моето минато... и сега сум го нашол - како добар другар, и како авторитет... не од некој страв туку од почит и затоа што го сакаме - најмногу учиме географија... не, од него никој не се плаши, дури и Зоки никогаш не пелтечи кога одговара... кога би бил просветен работник, би бил како Еко... за сите други не можам да давам никаков суд, не сум компетентен, доволно не ги познавам... секој со сопствен карактер - индивидуалност - со Еко минуваме најмногу време... секој си има индивидуалност и треба да си ја развива... апсурдно би било сите да сме еднакви - конфекција - униформа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Во времето кога го немаше стариот каталог на Ла Ринашенте, во периодот од 1939 до 1949 година, Мајка најмногу време минуваше во читање и во толкување на светите книги.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)