Се сретнувавме само неколкупати во годината и навраќавме во кафеаната Меркез на левиот брег на Вардар, за мене од онаа страна на стариот камен мост, пушевме и пиевме според расположеноста, тој најмногу чај во проѕирна чаша со позлатен раб.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тој најмногу чај носи од Македонија. Во Струга го купува.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)