најмногу (прил.) - наш (прид.)

Чудно, и овде во Штутгард, како и во Трст, во стоковните куќи можат да се стретнат најмногу наши луѓе.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ќе пукаме, мислеше, на онаа што ќе ни се види најмногу наша, а после можеби ќе можеме да фрлиме уште еднаш, додека се збунети.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- На онаа во која има најмногу наши? - Аха! - потврди Нумо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)